LIST DO ZAMKNIĘTEGO W SIECI – Oczami nastolatki

Witaj! Dawno się nie widzieliśmy, właściwie muszę przyznać, że nie pamiętam już Twojego głosu. Brakuję mi tej charakterystycznej chrypki, specyficznego układu ust, kiedy uśmiechasz się, słuchając moich opowieści, twego spojrzenia, które zawsze było tak tajemniczo głębokie, ale też niezwykle piękne. Powoli zapominam widoku pojawiających się kurzych łapek wokół twoich oczu i pieprzyka tuż obok nosa...