#1 Dżuma Justyniana
Dżuma Justyniana, nazwana tak od imienia ówczesnego władcy cesarstwa wschodniego, dotknęła Bizancjum w VI w., powracając wielokrotnie jeszcze przez około dwa stulecia. Historycy sądzą, że epidemia miała charakter ogólnoświatowy i sięgała daleko poza cesarstwo bizantyńskie. Szacuje się, że ofiarą epidemii mogło paść nawet 50 milionów ludzi, co stanowiło około 15% ówczesnej populacji całego świata.
Czytaj więcej: https://histmag.org/badania-genetyczne-zdradzily-przyczyne-dzumy-justyniana-13888
#2 Czarna śmierć
Zaraza przenosiła się i postępowała tak błyskawicznie, że w ciągu jednego-dwóch dni zaczynali chorować mieszkańcy całych ulic czy wiosek. Człowiek mógł położyć się do łóżka zdrowy, a rano był już martwy, Epidemia czarnej śmierci wybuchła w Azji Środkowej, być może w Chinach, skąd przez jedwabny szlak w 1346 dostała się na Krym, a stamtąd rozprzestrzeniła się na basen Morza Śródziemnegoi całą Europę, roznoszona prawdopodobnie przez pchły pasożytujące na szczurach zamieszkujących ówczesne statki handlowe. Szacuje się, że zaraza spowodowała śmierć 30–60% ludności ówczesnej Europy. W wymiarze ogólnoświatowym populacja została zredukowana z 450 milionów do 350–375 milionów i potrzebowała aż 150 lat, by wrócić do stanu liczebnego sprzed pandemii. „Czarna śmierć” powracała jeszcze sporadycznie do Europy aż do dziewiętnastego stulecia.
#3 Seria epidemii w Meksyku
W 1545 roku starożytny lud Ameryki Łacińskiej nawiedziła jedna z najbardziej śmiertelnych epidemii w historii ludzkości. „Cocoliztli” porównywana do europejskiej dżumy, która w XIV wieku zabiła co najmniej 25 mln osób, w ciągu zaledwie 5 lat zebrała potężne śmiertelne żniwo, eliminując aż 80 proc. (ok. 15 milionów) ludności Azteków i tym samym doprowadzając starożytny naród indiański do niemalże całkowitego wyginięcia. Choroba objawiająca się wysoką gorączką, silnymi bólami głowy oraz krwawieniem oczu i nosa, pojawiła się w regionie tuż po przyjeździe Europejczyków na południowy kontynent i przez lata nie została jednoznacznie zidentyfikowana przez naukowców.
#4 Epidemia ospy prawdziwej
Ospa zapisała się w historii jako epidemia, która ułatwiła Europejczykom podbój Ameryki. Odpowiada za wspominane wcześniej wyludnienie Meksyku, jednak jako broń biologiczna została użyta celowo ponad dwa wieki później. Jej nośnikami były koce i chustki, które – po użyciu przez osoby zarażone – były podrzucane Indianom atakującym kolonizatorów w pobliżu Fortu Pitt w Pensylwanii. Pustosząca amerykańskie kolonie i Europę zaraza została powstrzymana dzięki nowemu wynalazkowi – szczepieniom, zastosowanym na początku XVIII wieku w Bostonie przez Cottona Mathera i udoskonalonym pod koniec tego samego wieku przez Edwarda Jennera
#5 Pandemia cholery
XIX wieku świat doświadczył sześciu epidemii cholery, które dotarły do niemal każdego zakątka globu, a według powszechnego przekonania za zarażenia odpowiadało tzw. morowe powietrze. Nie było to prawdą. Cholera nie bez powodu bywa nazywana chorobą biedy i brudu – najczęstszą przyczyną zakażenia jest żywność i woda, zakażone m.in. odchodami chorych osób. W czasie jednej z epidemii w Londynie istniały dwie główne pompy, zaopatrujące ludność w wodę z Tamizy. Jeden z lekarzy – John Snow – zauważył w 1854 roku, że znacznie więcej zachorowań występuje w rejonie pompy, pracującej poniżej miejsca, gdzie do Tamizy odprowadzane są miejskie nieczystości. Wyłączenie tej pompy pomogło opanować zarazę, choć nie wyeliminowało jej całkowicie. W samej Rosji w latach 1847 – 1851 z powodu cholery zmarło około miliona osób, a w Stanach Zjednoczonych zaledwie 3 lata później epidemia pochłonęła ponad 5 proc. mieszkańców Chicago. Do ograniczenia liczby zachorowań doszło m.in. dzięki badaniom niemieckiego naukowca, Roberta Kocha, który odkrył odpowiadającą za zakażenia bakterię, przecinkowca cholery.Liczby stojące za kolejnymi falami cholery nie są może tak spektakularne, jak w przypadku innych epidemii, jednak po zsumowaniu okazuje się, że w ciągu XIX wieku choroba ta pochłonęła kilkadziesiąt milionów ofiar.
#6 Grypa hiszpanka
aledwie sto lat temu miała miejsce największa znana pandemia w dziejach świata – jedna z mutacji wirusa grypy H1N1 zainfekowała 30 proc. mieszkańców naszej planety. Wbrew nazwie, nawiązującej do rzekomego ogniska pandemii, Hiszpanka przywędrowała ze Stanów Zjednoczonych. To właśnie tam, w obozie zkoleniowym Camp Feston u żołnierzy, szkolonych przed wysłaniem do walki na europejski front I wojny światowej, diagnozowano liczne objawy grypy. Zaraza prawdopodobnie nie rozprzestrzeniłaby się tak szybko i być może pozostałaby jedynie lokalnym problemem, gdyby nie rozwój szybkich środków transportu. Grypa wraz z amerykańskimi żołnierzami trafiła najpierw do Francji, skąd rozprzestrzeniła się na całą Europę i resztę świata. Była jedną z przyczyn klęski Niemców na froncie zachodnim – choć po zawarciu pokoju z Rosją przerzucili swoje siły do Francji, to armia była osłabiona.
#7 Epidemia SARS 2002-2003
Epidemia SARS z 2002 roku i dziejąca się aktualnie epidemia koronawirusa 2019-nCov mają wiele wspólnego, co skłania do porównań. Obie wybuchły w Chinach, oba wirusy pochodzą od zwierząt (najprawdopodobniej nietoperzy), oba też – co wyjątkowo groźne – mogą przenosić się z człowieka na człowieka. SARS to skrót od ”severe acute respiratory syndrome”, czyli "zespół ciężkiej ostrej niewydolności oddechowej". Pierwszy przypadek zakażenia wirusem SARS zdiagnozowano pod koniec 2002 roku w prowincji Guangdong, na południu Chin. Jednak chińskie władze bardzo długo starały się ukryć chorobę, a WHO zostało poinformowane
o sprawie dopiero w lutym 2003. Wcześniej jednak choroba trafiła do Hong Kongu, Wietnamu i Tajlandii, a tamtejsi lekarze szybko zorientowali się, że nie mają do czynienia ze zwykłym zapaleniem płuc. Choroba rozprzestrzeniała się jednak błyskawicznie, a brak informacji sprawiał, że nie wdrożono procedur zapobiegawczych. Trafiający do szpitali pacjenci zarażali kolejne osoby i pracowników szpitali, którzy, nieświadomi zagrożenia, przekazywali wirusa swoim bliskim.Dopiero w marcu 2003 WHO poinformowało służby medyczne na całym świecie o ryzyku epidemii, wprowadzono też obowiązkowe badania ochronne u podróżujących do Azji i kwarantannę. Zamykano kolejne szkoły i urzędy. Wszystko to jednak działo się znacznie za późno, za co obwiniano chińskie władze. Szybko bowiem stało się jasne, że choroba przenosi się drogą kropelkową a ludzie, podróżując i przemieszczająca się, zarażają się jeden od drugiego.
#8 Epidemia Eboli
Gorączkę krwotoczną Ebola wywołuje wirus ebola. Jest on wrażliwy na wysoką temperaturę, środki dezynfekcyjne oraz promieniowanie UV, natomiast nie wykazuje wrażliwości na działanie niskich temperatur. Rezerwuar jest nieznany, a źródło zakażenia stanowi chory człowiek, jego krew i wydzieliny. Zakażenie następuje drogą kropelkową oraz np. przez zakażone instrumenty medyczne.
#9 Świńska grypa
Świńska grypa wybuchła w 2009 roku w Meksyku, a później rozprzestrzeniła się na cały świat. Pod względem objawów była podobna do choroby COVID-19 wywoływanej przez koronawirusa: zarażeni gorączkowali, mieli bóle mięśni, niekiedy również biegunkę i wymioty. Wirus zmutował, z trzody przeniósł się na ludzi i w ciągu miesiąca zabił 159 osób. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zareagowała natychmiast – ogłosiła pandemię, która trwał prawie przez rok. W lipcu 2009 roku WHO stwierdziła, że świńska grypa to najszybciej rozprzestrzeniająca się pandemia w historii i za bezcelowe uznała raportowanie każdego przypadku choroby. Dlatego nie wiadomo dokładnie ile osób zaraziło się A/H1N1 (według szacunków: od 150 tys. do 600 tys.). Dziś świńska grypa pojawia się sezonowo.
#10 Koronawirus
Koronawirusy to nazwa ogólna wirusów z podrodziny Coronavirinae występujących w czterech rodzajach: alfa-, beta-, delta- i gamma-. Nosicielami tych wirusów są z reguły ssaki lub ptaki. Ciężko wyhodować je w warunkach laboratoryjnych. W historii medycyny źródłem koronawirusów okazał się także człowiek, zwłaszcza w przypadku głośnej przed kilkunastoma laty epidemii wyjątkowo groźnego SARS. Niewiele lat później świat obiegła wieść o wirusie MERS. Koronawirusy występują często i mają tendencję do mutowania na poziomie genomu w różne formy. Łącznie na świecie od 31 grudnia 2019 r. do 9 marca 2020 r. odnotowano 109 695 potwierdzonych przypadków COVID-19, w tym 3 811 zgonów - podaje na swoich stronach internetowych główny inspektor sanitarny. Śmiertelność sięga 3,5 proc.
Lifestyle
ddob
youtube
MATKA VS CÓRKA - MASZ SZLABAN | Światopoblond
- 09.05.2019MATKA VS CÓRKA - MASZ SZLABAN | Światopoblond
- 09.05.2019TIKTOK W PRAWDZIWYM ŻYCIU
- 09.05.2019MATKA VS CÓRKA - MAMA W CIĄŻY: BĘDZIESZ MIAŁA SIOSTRĘ! | Światopoblond
- 09.05.2019TIKTOKER ROZSYŁA NAGIE ZDJĘCIA?! - TRUDNE PYTANIA
- 09.05.2019MATKA VS CÓRKA - WYCIECZKA KLASOWA🇫🇷 🗼🥐 | Światopoblond
2 komentarzy
Zgłoś nieodpowiedni post
Zgłoś nieodpowiedni post
Zgłoś nieodpowiedni post
Zgłoś nieodpowiedni post