Is it too late now to say sorry?

Muszę przyznać, że dopiero ostatnio zdałam sobię sprawę jaką przyjemność sprawia mi prowadzenie bloga. W wakacje w przeciwieństwie do innych blogerek, które dodawały posty kilka razy w tygodniu, ja zrobiłam sobie dwumiesięczną przerwę. Obecnie, kiedy mam dużo nauki, zamiast w końcu wziąć się za lekcje (co jak mam być szczera idzie mi ciężko) ja zastanawiam się co tu jeszcze napisać i kiedy iść na jakieś zdjęcia. No, ale noce w końcu od czegoś są i podejrzewam, że większość z Was tak jak ja zaczyna powtarzać cały materiał po północy. Codziennie obiecuję sobie, że odrobię wszystko zaraz po powrocie ze szkoły, aby iść spać jak każdy normalny człowiek, ale po prostu nie potrafię, przez co następnego dnia rano jestem nieprzytomna.
Pewnie wszyscy po tytule spodziewali się jakiejś notki z przemyśleniami, a nie mojego typowego gadania o niczym. Niestety jest to po prostu cytat z mojej obecnie ulubionej piosenki, nie mogłam się powstrzymać aby go nie zamieścić, haha.
Powracając do tematu szkoły mam zamiar w końcu się ogarnąć i zmienić tę codzienną rutynę. Myślę, że pomoże mi w tym to nieszczęsne przestawianie zegarków, przez które robi się ciemno już po 16, co zniechęca mnie do wychodzenia gdziekolwiek. Oczywiście nie znaczy to, że automatycznie będę zmotywowana do nauki, bo to w moim przypadku niemożliwe. Naprawdę ja zawsze znajdę sobie zajęcie, które odciągnie mnie od prac domowych. ;)

Dodatkowo jakiś czas temu na asku Oli Cedro zobaczyłam ciekawy cytat, który zapadł mi w pamięci i bardzo go polubiłam: "High school is easy. It's like riding a bike and the bike is on fire and the ground is on fire and everything's on fire, because you're in hell."
To tak na dobre zakończenie. Miłego poniedziałku! :D