Jak zaakceptować siebie?

Na INSTAGRAMIE czy we współczesnym świecie możemy dostrzec kanony piękna, które tak bardzo trudno doścignąć. 
Młode dziewczyny są w stanie dokonać wszelkich poświęceń, by tylko wyglądać jak swoje idolki lub "po prostu" coś w sobie udoskonalić, ale czy to jest aż tak bardzo potrzebne?

W Południowej Korei powstał niedawno ruch, który wśród młodych dziewczyn pokazuje, że presja społeczna nie może wymagać od nas godzin ślęczenia przed lustrem i nakładania sobie makijażu. Jak doskonale wiemy, szybko rozwijające się kraje azjatyckie rozpoczynają wyścig szczurów, polegających na ekstremalnych metamorfozach, często chirurgicznych. 

Jak mieszkałem przez chwilę w Mediolanie to współlokatorka mojej przyjaciółki była z Tajwanu. Codziennie zakładała sobię taką wkładkę nad powiekę, by wyglądać "bardziej europejsko", niestety to nie jedyna rzecz do której posuwają się azjatki, wiemy to choćby z memów.

Co ciekawe, nie znam żadnej Polki, która chciałaby wyglądać bardziej "włosko" czy "azjatycko", bo według statystyk w przemyśle modowym pracuje więcej białych kobiet.

W Południowej Korei powstał niedawno ruch, który wśród młodych dziewczyn pokazuje, że presja społeczna nie może wymagać od nas godzin ślęczenia przed lustrem i nakładania sobie makijażu. Jak doskonale wiemy, szybko rozwijające się kraje azjatyckie rozpoczynają wyścig szczurów, polegających na ekstremalnych metamorfozach, często chirurgicznych. 

Jak mieszkałem przez chwilę w Mediolanie to współlokatorka mojej przyjaciółki była z Tajwanu. Codziennie zakładała sobię taką wkładkę nad powiekę, by wyglądać "bardziej europejsko", niestety to nie jedyna rzecz do której posuwają się azjatki, wiemy to choćby z memów.

Co ciekawe, nie znam żadnej Polki, która chciałaby wyglądać bardziej "włosko" czy "azjatycko", bo według statystyk w przemyśle modowym pracuje więcej białych kobiet.

Oczywiście, nie mówię tutaj, że KTOKOLWIEK ma się zmieniać. Szczerze mówiąc, moim zdaniem powinniśmy być dumni z naszego pochodzenia i idącego za nim kanonem piękna.

W opozycji do tego powstały konta na Instagramie uświadamiające wszystkie osoby, o tym że nie musimy gonić za ideałem. Jesteśmy tylko ludźmi, tak trudno to zrozumieć w dobie Internetu.

Moim jednym z ulubionych konto jest @cielesnaprawda 
Ukazuje ono niewątpliwie najbardziej estetyczne spektrum naszych ciał. Mówię tutaj o totalnym rozrzucie występujących tam zdjęć, to trzeba po prostu zobaczyć, bo nie umiem tego opisać słowami. 

Z tym kontem prowadziłem dużo dyskusji na temat otyłości czy ruchu bodypositive, w rzetelny i niekonfliktowy sposób. Bez wątpliwości  mogę opisać to wiadomościami, które zapewne dostało, pt. "Dziękuję, pomogłaś mi.".

Sam irracjonalnie dążę do zaspokojenia swojego narcyzmu i staram się dążyć do perfekcji, ale chyba tylko fotoszop na zdjęciach może nas do tego doprowadzić albo rozwiązania obupólnej zgody na udawanie, że wszystko jest "spoko".

Innym takim bloggerem jest @barbgrabowska - podchodzi do tego dużo bardziej intymnie, skrupulatnie opisując swoje przeżycia i doświadczenia.

Jak dla mnie otwiera się ona bezpośrednio do użytkowników nie tylko przez kanał Instagrama, ale i też swojego bloga (polecam sprawdzić). Mówiąc szczerze, chciałbym się kiedyś z Basią złapać na kawę i prosić o więcej edukacji na temat spraw seksualnych, bo nie ma się przecież czego wstydzić, prawda?

Jak dla mnie jest to kolejne konto warte zaobserwowania, bo najciekawsze jest w nim przejrzyste InstaStory, które prawie codziennie porusza inny temat na bazie bardzo ciekawego kontrastu: dziewczyna delikatna - dziewczyna silna. 

Mój apel do wszystkich:

Następnym razem myśląć: "Ale on/ona jest idealny/idealna!", pomyśl ile razy Ty wybierałeś/wybierałaś najlepsze zdjęcie do wstawienia! Ja zawsze cykam ich po tysiąc, dosłownie, jednakże nie wyglądam tak wspaniale jak modele z Instagrama. 

Na profesjonalnych sesjach zdjęciowych, zawsze wyglądam 10/10 i nie mogę się napatrzeć na siebie w lustrze, to prawda. Jednak, jeżeli nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o pieniądze - na fotografa, ciuchy, fryzjera i makijaż.