Jak odkryć w sobie to coś?

Odkryj w sobie to coś!

Choć do natury filozofa mi baardzo daleko, wczoraj, pózną porą, naszły mnie różnorodne rozważania.
Ciekawi mnie, kiedy kogoś z Was spotkało coś pozytywnego?
Coś, co naprawdę wywołało uśmiech na waszych twarzach?
Pytam, ponieważ zauważyłam, że w społeczeństwie dominuje negatywny sposób odbierania wszystkiego i skłonności do narzekania.
Zastanówmy się teraz, ile razy spotykając dobrego znajomego/znajomą przy zapytaniu: "Co u Ciebie słychać?", zazwyczaj dominują odpowiedzi typu: "A nic ciekawego", "Stara bida", "szkoda gadać","ciężko".
A teraz spróbujmy sobie wyobrazić co by się stało, gdybyśmy te odpowiedzi, zastąpili np.takimi jak te:
"Wspaniale", "tyle dobrego się wydarzyło", "jest się z czego cieszyć" albo "nie jest tak zle".
Założę się teraz, że w umyśle niejednej osoby teraz się lekko "zagotowalo", no bo przecież "jak to JA-CZŁOWIEK KTÓRY MA TAK CIĘŻKO W ŻYCIU ma być z niego zadowolony, lub co gorsza ma pleść tego typu farmazony?! Nie da się powiedzieć albo udowodnić, że czarne nagle stanie się białe!"
Każdy kto teraz w ten sposób lub podobny pomyślał, niewątpliwie ma rację.
Nigdy nie uda się nam oszukać siebie i innych o tym, że czarne to tak naprawdę białe. Niemniej jednak do tego czarnego można spróbować podejść nieco inaczej, by sprawić że choć trochę się "rozjaśni" w naszych umysłach i emocjach.
Filozofia czerpania z życia garściami tak naprawdę nie opiera się tylko na bogactwie, pakiecie możliwości robienia tego co się chcę i co się lubi, lecz na naszym nastawieniu do życia i tym w jaki sposób stawiamy czoła trudnościom, napotkanych na swojej drodze.
Cały bezsens w nas samych polega na tym, że zawsze skupiamy się na tym co złe, ponure i negatywne. A gdyby tak odwrócić role i zacząć zastanawiać się nad tym, co jest w życiu oraz nas dobrego i pozytywnego, to okazało by się że plusów jest o wiele więcej, niż minusów
To co?
Kto spróbuje zrobić takie obliczenia?