Gdy życie nas przerasta, czyli JAK PODEJMOWAĆ TRUDNE DECYZJE

Po pierwsze: zawsze warto walczyć aż do samego końca, jeśli jest o co. A poważne decyzje to z reguły jeden z pierwszych kroków do walki o coś dla nas ważnego. I dla jednego może to być przyjaźń, dla drugiego wybór szkoły czy pracy, a dla jeszcze innego człowieka życie lub jego dobre warunki czy nawet reputacja, godność ludzka.
Podejmując te ważne, a jednocześnie trudne decyzje (bo najczęściej to idzie ze sobą w parze) nie możemy zapomnieć o kilku ważnych zasadach.
1. NIE BÓJMY SIĘ PROSIĆ O POMOC. Po to mamy ludzi obok, by móc z nimi porozmawiać, zasięgać rad lub by pomogli nam taką czy inną decyzję podjąć, rozkładając odrobinę odpowiedzialność, jaka na nas wtedy ciąży. Może mają większe doświadczenie, sami byli w takiej sytuacji, lub pomocna jest sama ich obecność. Każdy powinien mieć taką zaufaną osobę, np. przyjaciela. Jeśli nie mamy kogoś takiego wśród bliskich, nie zapominajmy, że jest mnóstwo ludzi, którzy zajmują się tym zawodowo. Dlatego nie bójmy się rozmawiać, prosić o pomoc, jeśli jej potrzebujemy. Jedno słowo, jedna rada, jedno spojrzenie, jeden uśmiech, może znaczyć tak wiele, że sami nie zorientujemy się, kiedy problem zniknął.
2. NIE PODEJMUJMY DECYZJI POCHOPNIE. Nigdy pod wpływem impulsu. Już tak błaha rzecz jak zakupy pod jego wpływem, z reguły kończy się tym, że ubranie wisi niezakładane w szafie. Tylko że ubranie można oddać, przerobić, sprzedać. A podejmowanie decyzji to poważniejsza sprawa, dlatego tym bardziej powinna być przemyślana. Na spokojnie, bez pośpiechu. Może lepiej "przespać się z problemem" niż potem żałować? Jeśli faktycznie podjęcie decyzji będzie nieuniknione, zdobędziemy przynajmniej większy spokój i przygotujemy się na ewentualne wypadki. Jeżeli sytuacja nie jest wymagająca, tylko tam nam się z początku wydawało, możliwe, że problem sam zniknie lub rozwiąże go ktoś inny.
3. PRZEMYŚLMY "ZA" I "PRZECIW". To bardzo ważne. Nie wolno skupiać się wyłącznie na negatywach lub tylko na pozytywach, bo wtedy łatwo popełnić błąd. Jest prosta metoda na znalezienie plusów i minusów oraz ich weryfikację. Wystarczy kartka, długopis i cisza. Podzielmy kartkę na dwie części, po jednej stronie "za", po drugiej "przeciw". Zastanówmy się, co widzimy dobrego w tej sytuacji, jakie mogą być korzyści, a jakich konsekwencji wolimy uniknąć i co nam się nie podoba. Wypiszmy to bardzo dokładnie, a po jednym czy dwóch dniach spójrzmy na to i zweryfikujmy. Może chcemy coś dodać? Może coś się zmieniło? Potem podliczmy, czego jest więcej, czego mniej. I nie naciągajmy nic, bo "nam się wydaje, że...". Niech to będzie taki jakby szczery rachunek sumienia. Mi osobiście ta metoda bardzo pomaga.
4. NIE DAJMY SIĘ PONIEŚĆ EMOCJOM. Emocje są, były i będą. Towarzyszą nam szczególnie wtedy, gdy nam na czymś zależy. Dlatego podejmując pewne kroki, nie pozwólmy, aby emocje wzięły nad nami górę. Jeśli wiemy, że czeka nas np. ciężka rozmowa na poważny temat, przygotujmy się. Możemy wypisać w punktach, co chcemy powiedzieć, na czym nam zależy. Ułóżmy plan, niech on będzie w głowie. Wtedy łatwiej będzie nam się skupić na konkretach. Emocje powinny być dopełnieniem. Wszystkim wiadomo, że całkowicie ich nie odstawimy. Ale niech to będzie 1-10% w danej sprawie, a nie 90% czy dramatyczne 100%. Panika i nerwy niczego nie załatwią. A dzięki planom i opanowaniu wszystko stanie się łatwiejsze.
Ale najważniejsze! NIE BÓJMY SIĘ PODEJMOWANIA DECYZJI. Po prostu. To oczywiście odpowiedzialność, ale w większości przypadków naprawdę warto. Szczególnie jeśli dotyczą one dobrych spraw czy celów "wyższych". Mamy ludzi, wsparcie, doświadczenie, opanowanie, kontrolę. To wystarczy na początek.
I pamiętajmy: walczmy do końca! O siebie i innych. Zawsze.