Zawsze potrzeba chwili

Słyszę odbijające się od budynków słowa ludzi, którzy nie śpią. Otoczona echem niewyraźnych zdań, siedzę i oddaję się dobrym myślom. Na kilka minut pozostawiam swoje ciało w przyjemnym bezruchu. Pozwalam bez przeszkód krążyć energii. Nie zatrzymuję się na niczym konkretnym. Nie łapię się przeszłości i nie męczę przyszłości.

Odpuszczam myślom, które próbują zająć tę pustą przestrzeń - rozumiem ich zadanie i moją w tym rolę. Dopóki jestem szukają domu. Miejsca, gdzie mogą rozwinąć skrzydła i wydać słodkie lub gorzkie owoce.

Praktykując ten stan widzę, że wycieczki różnych treści coraz rzadziej nawiedzają moją głowę. Dostrzegają, że na straży mojego spokoju stoi niewzruszony selekcjoner. Odrzucający wszystko, co nie jestem harmonią, miłością i spokojem. Wiedzą, że nie potrzebuję zamętu, lęku i niepewności, więc szukają dalej swojej posiadłości.


PS. Film "Marsjanin" - tym razem TV przypomniało o dobrym kinie. Gdyby nie reklamy, mogłabym powiedzieć, że oglądałam z uwagą.