4 dziwaczne rzeczy, które robią nasze mózgi

1. Każdy z nas ma małą synestezjęJaki kolor ma słowo „baa”, czerwony czy zielony? Większość z pytanych odpowiedziała, że czerwony. W badaniach wzięło udział 1000 osób. Świadczy to o tym, że większość mózgów dziwnym trafem cierpi na częściową synestezję i kojarzy te same dźwięki z takimi samymi kolorami i kształtami. Badania wykazały również, że dźwięki o wyższych tonach łączą się z jaśniejszymi kolorami. To wszystko niezależnie od języka, którym się posługujemy. Nie wierzysz? Spójrz na te dwie plamki. Którą z nich nazwałbyś „kiki”, a którą „bouba”?

95% ludzi w wielu językach uważa, że obraz po lewej stronie powinien być „kiki”, ponieważ nazwa brzmi ostro, podczas gdy „bouba” brzmi „okrągło”


 4 dziwaczne rzeczy, które robią nasze mózgi zupełnie niepostrzeżenie. Tego nie da się zauważyć
95% ludzi w wielu językach uważa, że obraz po lewej stronie powinien być „kiki”, ponieważ nazwa brzmi ostro, podczas gdy „bouba” brzmi „okrągło”. W świecie zachodnim kojarzymy również wysokie dźwięki z małymi rzeczami (jak mysz) a niskie dźwięki z dużymi rzeczami (jak słonie). W Chinach to zjawisko jest odwrócone, być może dlatego, że w chińskim teatrze do pokazania mocy wykorzystywany jest wysoki ton. Więc odnosimy słowa do pojęć, częściowo naturalnie, a częściowo dzięki wpływom kulturowym. 
2. Twój mózg ma zakorzenione odchylenie w prawoZwykło się mówić, że każda z naszych półkul ma swoje zadania. Prawa jest tą kreatywną, a lewa odpowiada za logiczne myślenie. To duże uproszczenie, choć rzeczywiście niektóre z funkcji mózgu są rzeczywiście stłoczone w jednej półkuli, tak jak umiejętności językowe będące domeną lewej półkuli, podczas gdy prawa półkula z „zajmuje się” wyobraźnią przestrzenną.

Konsekwencją tego, o której mało kto słyszał, jest fakt, że większość ludzi ma tendencję do patrzenia w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Możesz to zauważyć już u maleńkich dzieci. Większość z nich zacznie obracać głowę w prawo. Tylko nieliczni wolą patrzeć w lewo. Ten fakt tak naprawdę nie zmienia naszego życia, ale może mieć dziwne konsekwencje. Wiedziałeś, że ponad dwie trzecie ludzi odwróci głowę w prawo podczas pocałunku? Tę stronę zwyczajnie wolimy!

 3. Twój mózg ufa bardziej oczom niż rękomPowiedzmy, że jesz kanapkę. Ich jedzenie dla mózgu nie jest takim prostym procesem. Musisz wycelować swoją rękę do ust, podnieść bez jej upuszczania i włożyć jedzenie do ust, nie rozwalając zawartości. Brzmi to prosto, ponieważ robisz to często, ale jeśli doznałeś uszkodzenia mózgu lub nie masz jeszcze wyrobionych takich umiejętności, bo np. jesteś dzieckiem. To tylko rutyna, ponieważ twój mózg robi to automatycznie. Nie musisz świadomie przypominać sobie, aby poprowadzić rękę we właściwym kierunku. Twój mózg obsługuje go na podstawie otrzymywanych informacji wizualnych.

Więc tutaj zaczyna się robić dziwnie… Naukowcy poprosili uczestników badania o trzymanie patyków z ciężarem wiszącym z jednej strony, a następnie kazali im ocenić, która strona jest cięższa. Mieli to zrobić z zamkniętymi oczami. To było łatwe, ale później uczestnicy zostali poproszeni o określenie cięższej strony, kiedy patrzyli na obraz patyka, który był odbity za pomocą luster. Wtedy właśnie ich zdolność poznawcza zniknęła. Ich mózgi szły z tym, co opowiadały im oczy, nawet jeśli to, co mówiły, przeczyło temu, co podpowiadały ręce. Wiedzieli, że obraz jest zmanipulowany, a mimo to ich mózgi wciąż dawały się oszukać.
 4. Mózgi chcą byśmy byli szczęśliwiZanikanie złych wspomnień bada się już od lat 30. Naukowcy są pewni, że starzy ludzie z różnych pokoleń i kultur są podatni na zanikanie uprzedzeń. Ich negatywne wspomnienia blakną też szybciej niż pozytywne. W najnowszym badaniu FAB poproszono 562 uczestników z dziesięciu krajów o przywołanie rozmaitych pozytywnych i negatywnych wspomnień z ich życia w możliwie najdrobniejszych szczegółach. Po czasie zaczęto ich o nie wypytywać.

Okazało się, że pozytywne wspomnienia przywoływano w sposób bardziej szczegółowy, wywoływały też pozytywne reakcje emocjonalne, podczas gdy negatywne były bardziej rozmyte i zazwyczaj odrzucano je jako nieistotne. Wyjątkiem byli ludzie z głęboką depresją, którzy mieli trudności ze wspominaniem miłych rzeczy. To potwierdzenie faktu, iż nasz mózg umyślnie chroni nas przed traumami i negatywnymi doświadczeniami, dlatego po latach nawet nieprzyjemne doświadczenia wydają nam się pouczające i przydatne.