To nie są ćwiczenia

Narastające pytania o sens, powołanie i dar. W czym jestem dobry, co mnie interesuje, jakie mam ukryte talenty, co daje mi radość, co przychodzi bez większego wysiłku i sprawia rosnącą satysfakcję? Przychodzi taki moment, w którym pora na decyzję. Czy żyjemy zgodnie ze swoim powołaniem, czy wegetujemy!? Odpowiedź na to pytanie zabiera sen z powiek. Ale warto dążyć do odkrycia prawdy o samym sobie.

Nie dopuszczajmy do sytuacji, w której zlekceważymy ten cichy głos. To bardzo ważne! Jeśli coś podpowiada Ci, że zasługujesz na coś więcej, to tak jest! Jakimś sposobem serce już wie, czego nam potrzeba. Warto wierzyć i szukać rozwiązania. Nawet jeśli będzie to trwać latami - nie ustawaj w poszukiwaniach. Szukaj odpowiedzi w ludziach, sytuacjach, okazjach. Bądź w ciągłym ruchu. Nie trać wiary - pewnego dnia zrozumiesz, że wszystko było po coś.
Najgorsze, co możesz zrobić, to pozwolić innym decydować o Twoim losie. Niech zdanie ludzi nie będzie Twoim. Myśl prywatnie i zawsze stawiaj sobie na pierwszym miejscu.

Dzisiejsza głowa pełna planów niech w końcu zdecyduje A czy B, a może C?