Wiem, jak to jest płonąć żywcem.

Wiem, jak to jest płonąc żywcem. Wiem jak to jest umierać z bezsilności i bólu. Wiem jak to jest błagać o śmierć a jednocześnie tkwić w tej agonii długi czas.
Wydawało by się przecież,że płonąc żywcem stosunkowo szybko człowiek umiera, a jednak ja męczyłam się latami.
Pomyślicie pewnie JAK TO LATAMI? Mało ludzi jest w stanie przeżyć takie coś a co dopiero płonąc żywcem latami – przecież to nie ma sensu. A no nie ma sensu jeśli weźmiemy to dosłownie.
Moim ogniem piekielnym jest DEPRESJA.
Zapraszam do przeczytania całości wpisu i skomentowanie.