"STRACIŁEM DUSZĘ PRZEZ TECHNO I CHCĘ ZOSTAĆ DJ" - wyznanie

Kiedyś byłem święty, przyrzekam, kto jak kto, ale ja bym Was NIGDY NIE OKŁAMAŁ. Wcześniej Anielica, dzisiaj Diablica, tak właśnie się stało przez muzykę techno.

To muzyka głównie bez słów, bezsens, nie wiadomo czemu się liczy tam sam dźwięk, chyba nie na tym to wszystko polega. Współcześnie odstawiamy książki na rzecz piosenek, Anaconda jest bez wątpliwości dużo bardziej wartościowa dla młodzieży od Masłowskiej, bo ona tam przeklina częściej, masakra. 

Prawda powinna być ocenzurowana przez rząd, próba analizy społeczeństwa i akceptacji samego/samej siebie, bo kto wtedy będzie zarabiał, jakie inne reklamy powstaną?

Zaczęło się niewinnie, w gimnazjum. PRZEZ TECHNO palę papierosy i moja skóra zamieniła się w czerwoną (Diablica). Mojemu koledze urosły rogi, a koleżance ogon. Kiedyś odebrałem od kuriera widły i kilogramy węgla. 

Te wspaniałe rytmy otumaniły mój umysł, stałem się ślepy, mój daltonizm przerodził się w odcienie szaro-czarno-czerwone, a jedyną drogę jaką znałem prowadziła do najbliższych klubów.

Medytowałem w tańcu, uciekałem myślami do najdalszych zakątków wyobraźni, mogłem ochłonąć od zgiełku ludzkości, a to nie ta drogą, która mam podążać.

Poznałem masę nowych ludzi na swojej drodzę i bardzo tego żałuję, bo to działa jak sekta. Ubieramy się na czarno, zostajemy do rana w klubie po czym idziemy na wschód słońca, piekielnego. Mówili mi: "wiek to tylko liczba, jesteś młodym, wartościowym chłopakiem". Te słowa bardzo mnie raniły.

Nigdy nie byłem na imprezie techno pod wpływem narkotyków, bo jednak oddala to od Szatana, ale zafarbowałem włosy - to definitywnie przez tę muzykę.

Czemu młodzi ludzie uciekają od rzeczywistości, czemu chcą poznawać nowych ludzi? To nie są właściwe pytania. Właściwym jest: "Czemu każdy lubi co innego i czemu poznałem Cię akurat tam?"

Zostałem uwięziony w architekturze bez okien i ciemności, więc jak to jest możliwe że rozkwitam każdej nocy?