Czego nie nauczy nas szkoła

1. Jak się uczyć i nauczyć
Dziwne, co? Wcale nie. Ilekroć na angielskim lub innym języku obcym dostaliście listę stu słówek z komentarzem „nauczcie się, będzie na kartkówce”. Pytanie tylko, jak? To nie ze szkoły dowiedziałam się jak poprawnie zastosować metodę fiszek, o aplikacjach do nauki, mapach pamięci, robieniu ciekawych notatek i masie innych technik zapamiętywania. Teraz zmieniam je jak rękawiczki w zależności od zachcianki i potrzeby (daty, myślenie logiczne, fakty, umiejętności fizyczne itp.)

2. Organizacji
Planowania dnia, miesiąca, projektów szkolnych. Ci zorganizowani z natury, czy z nawyku są błogosławieństwem tych co nie są. Z drugiej strony nauczyciele tez są różni. Od tych co zamiast uczyć spędzają całe lekcje na planowaniu w swoim kalendarzu do tych co robią tylko jeden sprawdzian w semestrze, bo zapominają o pozostałych (sytuacje autentyczne). Na organizację składają się też priorytety, czyli „jeszcze jeden odcinek” zanim usiądziemy do nauki. Ale są takie momenty, gdy organizacja i trzymanie się planu jest od nas wymagane. Tylko jak to zrobić?

3. Załatwiania spraw
Czyli chodzi o te nieśmiertelne żarty z płacenia podatków. Jaka jest różnica między brutto a netto? Jak pójść do urzędu i we właściwy sposób domagać się o swoje i nie zostać przy tym oszukanym? Umawianie się na wizytę do lekarza, dzwonie nie na policję, nadawanie paczki to przydatna wiedza, której uczymy się dopiero gdy mamy to zrobić. Najczęściej metoda prób i błędów zanim będziemy wiedzieć wszystko.

4. Wyszukiwanie informacji
W dzisiejszym świecie nie chodzi już o to by znać dokładną liczbę Polaków mieszkających za granicą, tylko oto, by umieć tą liczbę znaleźć. Niewiele osób wie, ze wyszukiwarka Google rządzi się własnymi prawami, które warto znać. A szkoła nam tego nie powie. A tym wiąże się kolejny punkt:

5. Interpretowanie informacji
Najwięcej zadań na sprawdzianach uczniowie zawalają już na starcie, bo nie wiedzą czego się od nich wymaga lub jakie dane za co odpowiadają. Logiczne czytanie, myślenie, ciąg przyczynowo - skutkowy? To nie jest uczone – to jest wymagane. Tylko jak to zrobić?

6. Korzystanie z mapy
Niektórym przychodzi to łatwiej innym gorzej. Skoro nauczyli się jak obliczać skalę, dlaczego tak mało nauczycieli zwraca uwagę na zagadnienie w stylu „jaką wybrać drogę z punktu A do punktu B”?

7. Wystąpienia publiczne
A dokładniej wszystko co związane z prezentacją samego siebie. Odpowiedź ustna, akademie, projekty klasowe związane z przedstawieniem czegoś, konkursy, walka o swoja rację. Zauważyłam, że wiele osób stoi zgarbiona, niepewna. Mówią cicho i bełkocą. Nie wpływa to dobrze na ich wizerunek. Inni są za głośni lub sztuczni. Tą listę można by ciągną dłużej, ale wniosek jest taki, że jeśli nie weźmiemy się sami w garść i nie popracujemy, bo nikt nie zrobi tego za nas, a jedynie wstawi gorszą ocenę.

8. Uwalnianie swojej kreatywności
Nikt nam nie powie jak napisać chwytliwe opowiadanie, że można się wyłamać poza schemat i zrobić cos inaczej. Cierpią na tym nie tylko artystyczne dusze, ale i ci „przeciętniacy", którzy nie wiedzą, że kreatywne myślenie można wykształcić jak każdą inną umiejętność.

9. Tworzenia dobrych relacji i pokonywania kłopotów
W szkole spotykamy steki osób, ale żaden nauczyciel nie poświęci lekcji na naukę zapoznawania z ludźmi , prowadzenia rozmowy. A przede wszystkim radzenia sobie w kłótniach i problemach. Niektórzy od razu krzyczą, inni spędzają całe życie w toksycznym związku lub przyjaźni. Dlaczego? Bo nikt nie powiedział im, że to może być niewłaściwe.

10. Dbania o siebie
Mam na myśli nie higienę (choć też mile widziana), a zdrowie psychiczne. Niespanie, plotkowanie, zazdrość. Nikt o tym nie mówi. Wśród uczniów na porządku dziennym jest zarywanie nocy, żeby się uczyć, życie na rezerwach energii, które wyczerpała szkoła lub problemy. Nikt nie powie uczniowi: odpocznij. Za dobrą pracę jest się chwalonym, za złą karanym. Jest to przyczyna stresu, depresji, nerwicy, zepsutych organów, ciągłych chorób – nie tylko psychicznych. Nikt nie nauczy nas jak odpuścić, a przede wszystkim – nie pozwoli odpuścić. Więc jak dbać o siebie?

Tę listę możemy rozszerzyć jeszcze o kilka punktów. Indywidualnie każdy może także wykreślić parę punktów. Inni nauczyciele, rodzice, zainteresowania. Część z tego co wymieniłam także mnie nie dotyczy. Wynika z obserwacji.
Skoro znamy listę pasowałoby coś z tym zrobić. O tym będzie w następnym wpisie.
A co sądzicie o tym? Zgadzacie się, może macie inne spostrzeżenia?
Jest także kolejny punkt:

11. Ten należy do was