Opowiadanie o wakacjach

"Wakacje marzeń"
Za górkami, za lasami, w małym miasteczku obok Tokio mieszkała dziewczyna o imieniu Nanami. Chodziła do drugiej klasy gimnazjum i nie uczyła się zbyt dobrze. Miała z każdego przedmiotu dwójkę, lub trójkę. Tylko z plastyki miała szóstkę. Bardzo interesowała się malarstwem i tylko rozwijanie tej umiejętności się dla niej liczyło. Nauczyciele jej mówili, ze nie poradzi sobie w życiu, ponieważ w ogóle nie przykłada się do nauki, lecz ona wierzyła, że będzie na pewno odwrotnie. Otóż chciała zostać malarką. Pani od plastyki mówiła, że jeśli spróbuje sił w tej karierze, to na pewno nie będzie tego żałować, bo taki talent ma mało kto.
Więc Nanami żyła sobie tak przez 10 miesięcy. Z jednej strony zachwalana pod niebiosa, lecz z drugiej poniżana, wyśmiewana. Aż w końcu uświadomiła sobie, że niedługo rozpoczną się wakacje i chyba pora zacząć odliczać już dni. W końcu była już połówka maja!
Po całym dniu w szkole Nanami w końcu wróciła do domu. Mogła w końcu odpocząć. Zasiadła więc na kanapie i włączyła telewizję. Jej oczom ukazał się niesamowity komunikat z konkursem plastycznym. Dziewczyna usłyszała i przeczytała, że jest konkurs plastyczny o księżniczkach Disnay-a w, którym główną nagrodą jest trzydniowy pobyt w Disnaylandzie w Paryżu. Nanami kiedy usłyszała słowo 'Disnayland' od razu wsuchiwała się o wiele uważniej. Wyjazd do tego miejsca był jej największym marzeniem. Była wielką fanką Disnay-a. Kochała każdą księżniczkę, każdą postać. Każdy film obejrzała po kilkanaście razy. Na końcu ogłoszenia dziewczyna usłyszała, że więcej dowie się na podanej niżej stronie internetowej. I komunikat się zakończył. Pełna radości i energi Nanami szybko otworzyła swojego laptopa po czym wpisała adres i czytała, czytała i czytała.
Dowiedziała się, że, aby wziąć udział w konkursie należy namalować dowolną techniką obraz z ulubioną księżniczką. Wydawało jej się to łatwe, więc czyta dalej. Kolejne informacje były o noclegu, wyżywieniu itp.
Fakt, że jej największe marzenie może się spełnić przerastał ją samą. Nie wiedziała co ma ze sobą począć. Postanowiła zastanowić się, którą to księżniczkę ma wybrać, bo przecież kochała wszystkie! Po dłuższych namysłach doszła do wniosku, że wybierze taką, która wprowadzi jurorów w największy zachwyt, bo tak czy inaczej nie zdecyduje się, która jest jej ulubioną, ale którą będzie najlepiej namalować. Rozważała trzy księżniczki : Tianę (z księżniczki i żaby), Meridę waleczną, lub Roszpunkę. Długo się zastanawiała i doszła do wniosku, że da sobie spokój z Roszpunką, bo za pewne bardzo dużo będzie prac przedstawiających właśnie ją. Została Tiana i Merida. Którą wybrać? Która zrobi większe wrażenie? Nanami pomyślała, że Tianę, może zna mniej osób, ponieważ "Księżniczka i żaba" jest starszym filmem niż Merida Waleczna. Doszła do wniosku, że namaluje Tianę.
Myślała i przeżywała wszystko tak długo, że zdążyło się już zciemnić, więc dziewczyna pełna pomysłów poszła spać.
Kiedy następnego dnia wróciła ze szkoły od razu wzieła się za malowanie obrazu na konkurs. W końcu skończyła! Zeskanowała swoja pracę po czym ją wysłała. Odpowiedź miała pojawić się za trzy dni. Więc Nanami musi czekać.
Mineły trzy dni i nadal nic. Dziewczyna myślała, że nie wygrała i już chciała popaść w depresję, ale usłyszała dźwięk powiadomienia i okazało się, że wygrała! Od razu zadzwoniła do mamy i przekazała jej tę wspaniałą wiadomość! Dowiedziała się, że samolot ma zarezerwowany na sam początek wakacji dokładnie 30 czerwca.
Od razu zaczeła się pakować. Kiedy to już skończyła pomyślała sobie, że przydałoby się też nauczyć kilku podstawowych zwrotów z języka francuzkiego, więc zaczeła się uczyć. Nagle przyszła jej mama i tak jak ona nie dowierzała, że udało jej się wygrać. Bardzo się obie cieszyły i odliczały dni do jakże wspaniałego dnia.
W końcu nadszedł ten dzień! Nanami wraz z mamą musiała wstać o czwartej rano, aby zdążyć na samolot. Wyjechały z domu. Kiedy dotarły na lotnisko zobaczyła dwóch mężczyzn z biletami ubranych na bardzo kolorowo. Podeszły do nich i wzieły bilety, zgodnie z wcześniej podanymi wskazówkami. Po pewnym czasie weszły do samolotu i usiadły na swoich miejscach. Pełne radości z wielkimi uśmiechami na twarzy ruszyły.
Nanami po paru minutach zaczeła się nudzić, więc wyciągneła telefon i zaczeła grac w swoją ulubioną grę. Po 5 gpdzinach bateria telefonu byłą na wyczerpaniu. Po 5 minutach kompletnie się wyłądowałą, więc dziewczyna postanowiła przejść się do toalety. Tam zobaczyła dziewczynę w podobnym wieku. W dodatku wyglądała na japonkę, więc spytałą czy mówi po japońsku. Usłyszała twierdzącą odpowiedź. Rozmawiały jakąś godzinę i w tym czasie Nanami dowiedziała się, że nie jest jedyna zwyciężczynią konkursu, bo Honoka także wygrała. Lecą do tego samego miejsca i na taką samą ilość dni. Dziewczyny bardzo dobrze się dogadywały i rozumiały. Stały się dobrymi przyjaciółkami. Rozmawiały kolejne 2 godziny. Wypytywały się o wszystko po kolejnej godzinie wiedziały o sobie prawie wszystko. Honoka była tak zmęczona, że poszła na swoje miejsce spać. Nanami stwierdziła, że nie długa drzemka jej nie zaszkodzi, więc zrobiła tak samo.
Kiedy dziewczyny się obudziły były już na miejscu. Razem poszły do swojego hotelu. Wzieły kluczyki do pokojów i okazało się, że mają pokoje obok siebie. Bardzo się cieszyły z tego powodu. Ze względu na to, że była dopiero 18:30 postanowiły przejść się po Paryżu. W kolejnym dniu dziewczyny były
od samego rana były tylko i wyłącznie w Disnaylandzie. Na początku rozglądały się gdzie co leży, kupowały pamiątki i korzystały z mniejszych atrakcji. Z czasem zobaczyły pałac w Disnaylandzie i w nim spędziły resztę dnia.
W następnym dniu odbyło się ukoronowanie Moany (najnowszej księżniczki Disnay-a) Także prawie cały dzień spędziły w Disnaylandzie. Później poszły pozwiedzać jeszcze Paryż.
W ostatnim dniu dziewczyny były bardzo smutne, bo to w końcu ostatni dzień. Dziewczynom bardzo się podobało, ale chciały jak najlepiej zapamiętać ten czas, kiedy przebywały razem w Paryżu, więc starały się spędzić ten dzień bardzo produktywnie. Wstały, dlatego bardzo wcześnie. Rano szybko zjadły śniadanie i popędziły na miasto. Robiły mnóstwo zdjęć. Po dwóch godzinach włóczenia się po mieście poszły do Disnaylandu. Po raz ostatni. Korzystały z wszystkiego jak najlepiej umiały. W tym dniu w ogóle nie czuły strachu. Robiły prawie wszystko! Kiedy wróciły do pokoju się pakować była już 12:10. Po tej jakże ważnej czynności poszły zjeść coś na mieście i zostały w samym środku Paryża przez dłuższy czas. Kiedy była18:30 do mamy Nanami zadzwonił pan. Powiedział, że za 30 minut maja samolot i muszą jak najszybciej przyjść. Wystraszone wszystkie cztery osoby biegły ile tylko miały sił w nogach. Przypuszczały, że już nie zdążą, ale Honoka ciągle wszystkich dopingowała. Zdłążyły na ostatnią chwilę.
Samolot odleciał. Dziewczyny się popłakały. Chciały zostać tu na dłużej, ale niestety wygrały tylko trzy dni. Ale trzeba przyznać, że to były trzy dni najlepiej spędzone w ich życiu. Akurat trafiło się tak, że znalazły miejsca obok siebie. W drodze wymieniły się adresami i numerami telefonów, aby utrzymywać ze sobą kontakt. Okazało się, że nie mieszkają zbyt daleko siebie, więc będą mogły się często spotykać. Kiedy mineły 2 godziny wszystkie cztery zasneły i spały przez kolejne 8.
Po przebudzeniu zorientowały się, że został jeszcze 2 godzinny, więc ze sobą rozmawiały.
Bardzo się polubiły. Nanami i Honoka stały się najlepszymi przyjaciółkami, z reszta tak samo jak ich mamy. Spotykały się bardzo często i chociaż mineły już dwa lata od tego wyjazdu ich kontakt trwa do dziś.