"Marzyciel" - recenzja

"Marzyciel" opowiada o Lazlo Strange'u, osieroconym bibliotekarzu wychowanym przez mnichów. Chłopak całe życie był nazywany właśnie marzycielem z powodu swojej miłości do książek, opowieści i baśni.

Sam początek książki, czyli opis życia Lazla u mnichów, daje nam poznać, w jakim klimacie będzie utrzymana historia. Styl autorki jest dosyć wysublimowany, ale jednocześnie Laini świetnie potrafi grać na emocjach czytelników - nieraz miałam ochotę płakać ze smutku albo szczęścia lub czułam dreszcze ze strachu. Wielki ukłon należy się także polskiemu tłumaczowi, który sprawił, że polski tekst ma także swoją własną, inną niż angielski magię.

Zachwyciłam się tym, że wszystkie główne wątki - podróż Lazla do Szlochu, przeszłość Eril-Fane'a, życie Sarai w cytadeli, historia bogów oraz romans Lazla i Sarai - w pewnym momencie zaczynają się łączyć w bardzo nieprzewidziany sposób i przenikają w siebie, zacierając między sobą granice. Niby to mała i wręcz oczywista w książkach rzecz, ale coraz rzadziej się ją spotyka w fantasy młodzieżowym.

Widać, że "Marzyciel" jest dopracowany w każdym calu: plot twisty są naprawdę zaskakujące i nie jest ich ani za dużo, ani za mało; bohaterowie mają świetnie przemyślaną psychikę, każde ich zachowanie jest czymś poparte; fabuła, choć z początku mogłaby się wydawać schematyczna, okazuje się być nietuzinkowa i wręcz ociekająca czystą magią.

Polecam tę książkę każdemu, kto lubi dobrze napisaną fantastykę dla młodzieży.

Nie zapomnij odwiedzić mojego Instagrama: @magdalencca

Miłego dnia/wieczoru!