Lektury, które musisz przeczytać!

1. "Dzieci z Bullerbyn"
Kiedy ją czytałam moje zamiłowanie do książek jeszcze się nie ujawniło. Miałam 9 lat, a rodzicie niemal wymuszali na mnie, żebym czytała lekturę. Mimo wszystko, opowieść o sześciorgu dzieci, które wspólnie się bawiły i przeżywały różne przygody do dzisiaj zapadła mi w pamięci. Książka pełna wielu wartości. Opowiada o przyjaźni, silnej więzi, jaka tworzy się między dziećmi. Rozstrzyga wiele sporów, które tworzyć mogą się w głowie młodego ucznia.

2. "Oskar i pani Róża"
Przy niej można się popłakać. Przynajmniej ja to zrobiłam. Zaintrygowana, sięgnęłam po tę historię rok temu, po wysłuchaniu wielu dobrych słów od swoich rówieśników, którzy czytali ją w podstawówce. Piękna historia. Zwykła, prosta, ale za to jak piękna i jak mądra.

3. "Ania z Zielonego Wzgórza"
Nie jestem pewna, czy jest to lektura, a jeśli tak, to w jakiej klasie się ją czyta. Być może to tylko moja mama kupiła ją, abym nie nudziła się w wakacje. Mimo to, historię Ani czyta się nie odrywając wzroku od książki. Tutaj gratulację dla autorki, która nie tylko wspaniale złożyła każde zdanie, ale też świetnie ukazała postać głównej bohaterki. Młodej nastolatki, która wiele może nauczyć czytelników w jej wieku i nie tylko. Polecam również sięgnąć po kolejne książki opisujące losy Ani. Ja nie żałuje.

4. "Ten obcy"
Wydaje mi się, że lektury takie jak ta, są jedynymi książkami, które są polskich autorów i które przeczytałam. A to źle. I chociaż często podejmuje się tego, aby wreszcie wzbogacić biblioteczkę o polskie nazwiska, czuje jakąś wewnętrzną blokadę, wydają mi się niezbyt dobre w porównaniu do zagranicznych. Tutaj autorka przedstawia historię, która bardzo dobrze kształtuje człowieka na odmienność niektórych ludzi. Nie pozwala ich skreślać, a wręcz przeciwnie, chce, aby każdy potrafił wyciągnąć pomocną dłoń i zaprosić do swojego grona znajomych.

5."Opium w rosole"
Kolejna lektura polskiego autora, którą czytałam z wielkim zainteresowaniem. I chociaż obiecałam sobie wtedy, że koniecznie sięgnę po inne książki Małgorzaty Musierowicz, do dziś mi się to nie udało, a szkoda. Książka bardzo wartościowa, zresztą jak każda, którą Wam dzisiaj wymienię. Ale kolejnym kryterium, jakie jest bardzo ważne podczas, gdy czytam książkę to styl, jakim została napisana. Tutaj bez zarzutu.

6. "Kamienie na szaniec"
Nigdy nie byłam dziewczyną, która lubiła historię jako przedmiot. Nie potrafiłam nic zapamiętać chronologicznie, a daty szybko zamazywały mi się w pamięci. Ta książka zaszczepiła we mnie moje zainteresowanie do II Wojny Światowej. Ukazuje siłę patriotyzmu, upór i determinację. Mówi o młodych ludziach, którzy poświęcili się za naszą Ojczyznę. Czy dzisiaj zrobilibyśmy to samo?

7. "Mały Książę"
Długo zastanawiałam się, czy dołączyć ją do tej listy. Ta książka z pewnością utknęła w pamięci wielu uczniów, którzy od momentu jej przeczytania wszędzie, gdzie tylko mogą starają się do niej odwołać. Dla mnie była kolejną lekturą, która nie zrobiła wielkiego "wow". Być może dlatego, że nie potrafiłam sama rozpoznać symboli, jakie w są w zawarte. A jest ich mnóstwo. Dlatego chyba warto ją przeczytać.

8. "Zdążyć przed Panem Bogiem"
To trochę dziwne, że zakończyłam na lekturze z gimnazjum i od razu przeniosłam się parę lat do przodu. A mianowicie do klasy maturalnej. Niestety żadna z tych poprzednich lektur, które powinny być omówione w szkole średniej, nie wzbudziła we mnie chęci do pochłaniania jej stron nawet z samej przyjemności. Ale ta Hanny Krall pobiła je wszystkie na głowę i sprawiła, że jednak jakąś lekturę w tej szkole przeczytałam bez żadnego przymusu. Świetna budowa zdań, która idealnie obrazuje wydarzenia o jakich mowa. A mowa tu o eksterminacji Żydów w getcie warszawskim.

9. "Dżuma"
Lektura, której przeczytałam dopiero pierwsze 100 stron, ale już teraz czuje, że do samego końca nie zmienię o niej zdania. Jeżeli, ktoś chciałby wiedzieć, co takiego ciekawego jest w książce, która w swoich trzystu stronach opisuje tylko i wyłącznie chorobę, ja spokojnie mogę udzielić tej odpowiedzi. Kilku głównych bohaterów, których historię są zupełnie inne. A wśród nich, opisy ich przeżyć, wewnętrznych przemyśleń, strapień i uciech. Oni nie zmagają się tylko z dżumą, oni zmagają się każdy z samym sobą. Czy im się to uda?

A jakie są Wasze ulubione lektury szkolne?