Dres...czyż to nie jest nęcąca perspektywa?

Ot taka tam znajoma. Angina psia jej mać.. I nie wiem czy nie przyniosła grypy bo coś mnie łamie w plecach. Całą zimę przetrwałam, nawet pół raza nie kichnęłam i co? Dopadło kiedy już wiosna tuż tuż.
Za szybko chyba wiosnę poczułam. Powiedzieć by się chciało, ze na pochyłe drzewo itd...ale ani ja drzewo, bo gdzie mi tam do wiotkiej brzozy...podobnie zresztą daleko mi i do kozy. Już prędzej bym widziała się jako mustang rączy gdyby nie fakt, ze na to moje 4 piętro...wtaczam się z wdziękiem Wańki Wstańki (tak to chyba leciało ). Bogu pozostaje dziękować, ze poczucie humoru nienaruszone i dystans do siebie - łatwiej mi się żyje, nawet jeśli kichająco. Poniedziałek świąteczny (chyba zacznę lubić poniedziałki), kawa w trakcie, dresik na tyłku, patrzę z góry na zasypiające powoli moje miasto i myślę, że może bym się za pracę wzięła...w końcu jutro wtorek, co prawda żadne tam na 7 czy 8, ale jednak coś z siebie muszę dać. Swoją drogą ciekawa jestem Waszych opinii w jednej kwestii? Robicie to co lubicie? Robicie to co chcieliście zawsze robić? Nie mam pojęcia w jakim wieku jesteście, czy ktoś to przeczyta i czy skomentuje :/, nie wiem czy pracujecie, studiujecie...a może do szkoły chodzicie. Ale się dowiem tego wszystkiego o ile wam do gustu przypadnę . A postaram się. Wiem juz, ze chyba mi się wkradł błąd, bo: chciałam dodać wpis do sekcji podróże, i chyba nawet tu jestem, ale, że mi się kichnęło gdzieś na początku to i o chorobie wyszło. I w dziale podróże ja o smarkaniu. Potem zobaczę czy da się to przenieść, bo szczerze mówiąc jeszcze nie do końca weszłam w temat. Wracając do tematu; pytałam na ile to co robicie jest zgodne z tym co zawsze chcieliście robić? Bo ja na przykład od zawsze kochałam podróże. Tak wiem, blogerów jest całe mrowie, zęby zjedli na pisaniu, pióra połamali, klawiaturę wyklikali do cna...ale ja nigdy nie miałam aspiracji zostać blogerką. Tzn. był czas, kiedy mi się wydawało, ze chcę, ale wiem, ze jednak nie. Ja po prostu lubię podróżować, uwielbiam szukać biletów jak najtańszych, szwendać się gdzie popadnie, poznawać i smakować... Pisać też lubię, ale w przypadku blogowania trzeba być systematycznym, a ja piszę jak mnie najdzie , najczęściej na fb gdzie potem moi znajomi moi mówią: ty, niezłe, fajny felietonik . Człowiek się stara o oni tak własnie do mnie... Pracuję jako manager w branży medycznej, praca oczywiście ciekawa, bardzo rozwojowa, ale ludzie, z którymi się pracuje, wbrew pozorom, wcale nie szybują na wyżynach intelektu. I mówię tu tak o niższych jak i niższych szczeblach personelu medycznego . A jak już muszę tłumaczyć po raz n-ty to czy tamto to wierzcie mi, ze mam ochotę spakować plecak i podawać drinki na Kubie . To wcale nie byłoby takie złe. I tu właśnie jest meritum tego co chciałam napisać: największą frajdę sprawiłaby mi praca, którą mogłabym wykonywać podróżując. Taka, co to przysiądę na plaży i poświęcę na nią te 4 czy osiem godzin, taka, którą wykonam na lotnisku czekając na odlot . Tego mi brakuje. Tego połączenia pracy, satysfakcji i zadowolenia. I oczywiście robię wszystko, żeby do tego doszło. No to co? Powiecie jak to z Wami jest? Ps. Kocham też konie (nawet mam), ale to może następnym razem?