Upadły Anioł – Rozdział 6

Kolejne godziny spędziłem, gapiąc się w ten sam sufit. Mógłbym policzyć każdą plamkę na nim. Chciałem po prostu zostać w tej pozycji na zawsze, nie ruszać się, nie myśleć. Cholera, brzmi to jak wieczny sen... A jeszcze nie tak dawno mówiłem o strachu przed nim... Czy przez to przez złamane serce? Czy przez uderzenia braci? Nie... To przez nią... Ten wzrok pełen pogardy, pozbawiony wszelkich pozytywnych emocji. Przy tym ból fizyczny był niczym, pyłkiem kurzu na wietrze. Jak serce może tak boleć? Powinienem po prostu przyjąć do wiadomości, że trzeba znaleźć nową partnerkę. Ponad stuletnia znajom