Jak poradzić sobie z zazdrością? [6 kroków]

Zazdrość jest moim problemem w aktualnym związku. Został on obnażony i zdemaskowany przez mojego chłopaka, a teraz przekonał mnie, bym napisał ten artykuł.

Z tym przenikającym i niszczącym związki uczuciem trzeba walczyć, jeżeli chcesz, by Twoja relacja przetrwała. Nie bez powodu mówi się, że człowiek może coś “wykrakać”. Partner notorycznie oskarżony o zdradę może to zrobić, jednak czy nie warto wykazać trochę dozy ZAUFANIA?

W momencie, gdy się zakochujemy, to nie widzimy świata poza naszym partnerem. On może nam dać podstawę do braku zaufania, ale de facto tego nie zrobił. Ty widzisz czarne scenariusze i rozpadnięcie Waszego związku w powietrzu - a jeszcze parę miesięcy temu było jak w niebie.

1. Zaczynasz dostrzegać zagrożenie w innych osobach

Po kilku miesiącach związku mija okres zakochania i nagle dostrzegasz, że dookoła Twojej ukochanej osoby są inne. Widzisz w tym potencjalne zagrożenie, otwartą drogę do zdrady, gdy wyjdzie ze znajomymi na miasto bez Ciebie.

Zastanów się: czy Ty wychodzisz na miasto i pierwsze, co robisz, to zdradzasz? Wiele pytań, które sobie zadajemy, powinniśmy reflektować do siebie. “Czy wysyłam SMS do kochanków?", “Czy prowadzę podejrzane korespondencje?” Jeżeli dwa razy odpowiesz "tak", to prawdopodobnie druga osoba tego też nie robi. Trzeba sobie wziąć pewnego rodzaju pewnik i założyć, że nasz chłopak/dziewczyna mówi prawdę. Wydaje się to trudne do zaakceptowania, że nie można otrzymać żadnego “upewnienia” czy “dowodu” na to, że nie zostaniemy zdradzeni. Nigdy go nie dostaniesz. Jest to przykre, ale tak działa rzeczywistość i jest to nieodwracalne. 

2. Poznaj swoją zazdrość

Zazdrość to jest uczucie, które jest w Tobie i przechodzi wraz z pytaniami, insynuacjami, oskarżeniami na Twojego partnera. Wyobraź sobie, że ktoś Cię ciągle obwinia za Twoją przeszłość i przepytuje. To musi być ciężkie doznanie, bardzo męczące. Doceń cierpliwość swojego partnera, bo takie zachowanie jest toksyczne (trzeba nazwać rzeczy po imieniu). 

3. Mechanizmy zazdrości

Poznaj swoje zachowanie i staraj się na siebie spojrzeć z szerszej perspektywy. Sprawdź, co sprawia Ci smutek, gniew - w jakich momentach się pojawiają. Jeżeli nie ma drugiej osoby przy Tobie to świat się nie zawala. Wyjdź na miasto ze znajomymi, spędź czas ze sobą. Każdy zasługuje na chwile prywatności, a zabieranie jej partnerowi może być dla niego przytłaczające. Jeżeli ktoś Cię nieustannie prosi o chwilę wytchnienia, to odbierz to jako sygnał. 

Staraj się nie ufać swoim emocjom, bo zazdrość nie jest równa intuicji. Pierwsze to dewastujące od środka uczucie, które jest męczące, a drugie to wewnętrzny głos. Niestety bardzo trzeba się wsłuchać w głos rozsądku, gdy czujemy, że telefon partnera skrywa tajemnice.

4. Zostaw telefon w spokoju!

Odczytuje i jest aktwyna/y? Bez problemu, bo możesz wyłączyć swój status na messengerze i przy okazji nie widzisz innych. Kwestia potrzeby ciągłego kontaktu wynika stricte z próby symbiotycznego połączenia - jak matka z dzieckiem. W dorosłym życiu niestety nie można liczyć na bezgraniczne ciepło i wieczne spoczywanie w czyichś ramionach, jakby realny świat nie istniał. Trzeba się z nim skonfrontować, tak samo jak ze swoją zazdrością i egzystencją innych “partii” na świecie.

5. Nie jesteś jedyną osobą w jego życiu

Gdy mija fascynacja i ściągasz różowe okulary z oczu, to nagle widzisz, że nie jesteś jedyną osobą w jego życiu. Pomyśl sobie, że wokół Ciebie są osoby, które mogą patrzeć na Ciebie z zainteresowaniem. Czy chcesz rozliczenia za każde spojrzenie w swoją stronę, którego nawet nie chcesz? Przecież sam/a wiesz, jak Twoja miłość jest szczera i prawdziwa. Daj drugiej stronie szansę czuć to samo, bo zabierając jej bezpieczeństwo - możesz zniszczyć własny związek. 

6. Lepiej późno niż wcale

Szkody spowodowane na zaufaniu w związku mogą być trwałe i ciężkie do naprawienia. Lepiej postarać się wcześniej niż wcale! Według mnie problem zazdrości często wynika z samooceny lub wcześniejszych doświadczeń. Jeżeli nie radzisz sobie z emocjami, które Tobą targają, to zawsze możesz iść do psychoterapeuty lub seksuologa. 

Cover photo: @p.a.try.c.j.a