Mickiewicz prozą, Pan Tadeusz, księga XII cz. II

Jam jest Rębajło, staję na twe zawołanie Z tym moim Scyzorykiem, który nie z oprawy Ani z napisów, ale z hartu nabył sławy, Że nawet o nim jaśnie wielmożny pan wiedział. Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz Wtem przy drzwiach zapanował szmer. – Niech żyje Kurek na kościele! – zawołało wiele głosów. Tłum pchał się do sali…