Mur Zdrajca Ludzkości – Rozdział 27

"Od strony bramy dało się słyszeć dziwny dźwięk jakby tłuczonego szkła, połączonego z trzaskającym mrozem. Po chwili rozpadła się na kawałki lodu, a do środka na śnieżnobiałym rumaku wkroczyła wysoka kobieta o bladej cerze i długich, błękitnych włosach, odziana w szaty koloru czystego oceanu. Za nią w zaczęli rozstawiać się jej żołnierze, odziani w ekwipunek identycznej barwy, jak ich przywódca. Ukryci za osłonami, celowali do bestioludzi, gotowi otworzyć ogień w każdej chwili..."