Jak dobrze, że...

Gdy mnie tu nie ma, żyję innym życiem. Robię co trzeba, by dostać to, na co czekam. Może nie jest to szczyt marzeń, ale pomaga w osiągnięciu pewnych celów... Tak aktualnie jest u mnie. Nie mogę narzekać, bo bywało naprawdę trudno. Początek 2020 roku był zastrzykiem z testu odporności - tej psychicznej i fizycznej. Życie nie oszczędzało mnie ani przez sekundę. Dało popis możliwości! Po części zostałam zmuszona do opuszczenia strefy komfortu. Zaatakowana przez los i przeczołgana po mieście - dosłownie.
Teraz jestem tu, gdzie powinnam być i rozumiem dlaczego wyszło, jak wyszło. Domyślam się też, że sama bym tego kroku nie postawiła. Potrzebny był solidny kopniak w d...



PS. Film "Dom na końcu ulicy" kiedyś widziałam, ale nie pamiętam, o co ta walka. Pora odświeżyć pamięć.