MIŁOŚĆ

MIŁOŚĆ
Znalezliśmy siebie na bruku, nasze serca przyciągały się jak jakaś siła magnetyczna.
Znalezliśmy siebie na dnie naszych serc, zostaliśmy sobie przecznaczeni.
Uwielbiałam cię poznawać, dotykiem, słuchem, wzrokiem. 
Kochałam patrzeć w twoje oczy, które przypominały mi słonecznik w blasku słońca.
Czułam przez twój dotyk bezpieczeństwo, czułam siebie.
Pielęgnowaliśmy nasze uczucie codziennie, aż nadszedł dzień, w ktrórym jedno z nas zapomniało o jednym małym a tak ważnym szczególe. Zapomnieliśmy siebie.
Zaczęliśmy się wywracać, zaczęliśmy się gubić... Aż w końcu przestaliśmy być dla siebie. 
W miłości wystarczy jeden błąd, który dotknie do głębi, zaboli tak aż oddech staje się cięższy. 
Miłość to nie jest święto, nie jest chwilą, momentem. 
w miłości trzeba nauczyć się cierpliwości, której teraz szukam tak bardzo. Trzeba nauczyć się jak pięlegnować dobroć każdego dnia.