Lexxiaja: Puste ulice nocą

Pustka zawładnęła mym umysłem. W ciągu dnia mnie nie ma. Jestem nieobecna, jakbym nie istniała. Dzień nie służy mojej duszy, nie jest dla mnie. Odżywam dopiero wieczorem, gdy zajdzie słońce. O takiej porze staję się zupełnie inna. Nie boję się okazywać emocji, zdejmuję maskę z twarzy i zaczynam nocne życie.