Zrobiłam hałas po nic

Nie chwal dnia przed zachodem słońca - mówili. Mówili też, żeby nie cieszyć się za wcześnie. Stosuję się do tych zaleceń - ale w bardzo ważnych chwilach. Często jednak radość jest tak duża, że dzielę się dobrą nowiną zbyt wcześnie. I tak oto parę razy nie wyszło - wtedy było trudno odpowiadać na pytania. Jak tam Ci idzie? Co tam? Radzisz sobie? Tu zazwyczaj zaczyna się ta trudniejsza część życia. Co powiedzieć? Że nie wyszło, bo co? Trudne to wszystko. Pamiętam, że nie mam obowiązku się tłumaczyć. Wiem też, że nikt nie jest idealny - wszystko dzieje się metodą prób i błędów. Pytanie tylko, jak długo? Kiedyś trafiamy do punktu, w którym pada kluczowe pytanie...

Wiedząc to, co wiem teraz uważam, że nie warto dzielić się wszystkim z każdym. Pewne sprawy trzeba zachować dla siebie. Także pracuj ciężko w ciszy, niech efekty robią hałas.