Grinch, świąt nie będzie!

Grinch to niesłychanie poprawny film. Jest bezbłędny w oferowaniu miłej, bezstresowej rozrywki – całkowicie bezpiecznej dla najmłodszych widzów.

Nowoczesne filmy animowane już od długiego czasu korzystają z hybrydowego podejścia do widza. Starają się być tak realizowane, by dzieci miały w kinie jak najwięcej frajdy, ale też tak, by dorośli się na nich nie nudzili. Jednym się to udaje zazwyczaj świetnie – Pixar jest tu na pewno wzorem do naśladowania. Inni jednak potrafią przedobrzyć z mruganiem oka do dorosłej publiczności.

To na pewno nie czyni ich złymi filmami. Nie jestem jednak pewien, czy niektóre produkcje studia Dreamworks są aby na pewno stosowne dla najmłodszych widzów. Brutalne gagi, kłopotliwe podteksty, niezrozumiały humor – wystarczy przypomnieć sobie późniejsze części Shreka. A nie tylko Dreamworks potrafi przesadzić.

Twórcy Grincha obrali sobie za cel stworzenie filmu absolutnie bezpiecznego. I bez wątpienia osiągnęli swój cel. Możecie być absolutnie pewni, że żaden fragment filmu nie będzie dla dziecka straszny, niestosowny czy niezrozumiały. Akcja rozwija się powoli – choć na pewno nie ślamazarnie, nie ma tu żadnych dłużyzn. Postacie są jasno zarysowane, są sympatyczne, urocze, są też potencjalnymi wzorcami do naśladowania. Poza głównym tytułowym bohaterem, rzecz jasna, ale nawet on jest na swój sposób sympatyczny.

W klasycznej, przewałkowanej już na dziesiątki sposobów opowieści, Grinch jest paskudnym i okrutnym starcem. W tegorocznej animacji to kolorowy, włochaty twór, który po prostu nie cierpi świąt. Jest więc równie negatywną postacią, co Smerf Maruda czy internetowy Grumpy Cat. Jest absolutnie przeuroczy w swoim marudzeniu na magię świąt.

Oglądaliście już lub macie zamiar?
​​Dajcie znać co sądzicie o wersji animowanej Grincha.
​​​​​