Umówiłam się z nieznajomym chłopakiem przez Internet. To było straszne!

Cześć!

Mam na imię Karolina i mam 15 lat. Pół roku temu, założyłam konto na jednym z portali społecznościowych. Mimo zakazów od mamy, zataiłam to i udało się. Zaczęłam dodawać znajomych, zaczęli się też pojawiać ludzie, których mogłabym znać. Wśród nich był On - bardzo przystojny chłopak, starszy o dwa lata ode mnie. Miał na imię Łukasz, tak samo jak mój brat! Dodałam go oczywiście nieśmiało do znajomych, widziałam, że mamy wspólnych przyjaciół, więc miałam nadzieję, że się do mnie odezwie. No i stało się! Nie minęła godzina i zaczeliśmy ze sobą pisać. Miałam wrażenie, że znam go od zawsze. Tematów do rozmów było mnóstwo - o szkole, problemach, rodzicach. Rozumiał mnie jak nikt inny. Po 2 tygodniach ciagłych rozmów, oboje mieliśmy ochotę spotkać się i porozmawiać na żywo. Łukasz bardzo mi się podobał, dlatego też długo przygotowywałam się do wyjścia, chciałam wyglądać idealnie. Co więcej, to miała być moja pierwsza w życiu randka z chłopakiem! Umowiliśmy się w piątek o godzinie 15 w centrum handlowym, blisko mojego domu. Czekałam na niego w kawiarni. Nikt jednak nie pojawiał się, a jego telefon milczał. Usiadłam więc i czekałam tam jak głupia ponad godzinę. W końcu podszedł do mnie Pan, na oko miał około 30 lat. Zapytał czy może się dosiąść. Zgodziłam się mimo, że był sporo starszy ode mnie, ale wokół było mnóstwo ludzi, więc czułam się bezpiecznie. Zresztą to były jedyne wolne miejsca, więc się zgodziłam. Po chwili przyglądania się mi, zaczał się wypytywać co tu robie i na kogo czekam...po chwili powiedział: "Jesteś ładniejsza niż na zdjęciach, które mi wysyłałaś." Zamarłam...wiedziałam co się święci i że najlepiej będzie jak stąd wyjdę. Na szczeście byłam w miejscu pełnym ludzi i szybko pobiegłam do ochrony obiektu, którzy zadzwonili do moich rodziców...Było blisko...Zaczynam rozumieć dlaczego mama zabraniała mi zakładać konto na portalu społecznościowym. 

Pozdrawiam,

Karolina, 15 lat.